Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 2. Derde en vierde stuk

[Lambertus van den Broek]

BROEK (Lambertus van den), die zich Paludanus noemde, tokkelde in het begin der achttiende eeuw de Nederduitsche lier en zond in het licht:

Mindate, blijeind. treursp. Amst. 1682. kl. 8^o.

Beleg en Ontzet van Weenen, blijeind treursp. Amst. 1684. kl. 8^o.

Bijbelstoffen en Zangen. Amst. 1709. 8^o.

Lombardyn of de bedriegelijke Procureur, blijsp. uit het Fransch vertaald. Amst. 1714. kl. 8^o.

De verraderse Medeminnaars, of 't gelukte Huwelijk door Bedrog. blijsp. Amst. 1715. kl. 8^o.

De Vryer Kamenier en de Knecht Minnemoer of de gelukte Liefdelist. Amst. 1720. kl. 8^o.

De Triompherende Liefde, blijsp. naar het Fransch van F.A. d(e) V(oltaire). Amst. 1740.

Miltons Paradys verloren, uyt het Engelsch overgebragt. Amst. 1740. 8^o.

De dood des Admiraals van Coligni, treursp. naar het Fransch van F.A. d(e) V(oltaire) opgedragen aan Jonkheer W. van Haren. Amst. en Alkm. 1743. 8^o.

Zijne gedichten verheffen zich echter niet boven het middelmatige,

Zie van Abkoude en Arrenberg, Naamreg. van Nederd. Boeken, D. I. St. III. bl. 35, 141; de Vries, Proeve eener Geschied. der Nederd. Dichtk., D. III. bl. 94; Witsen Geysbeek, Biogr. Woordenb. der Nederd. Dichters; Catalog. van de Biblioth. der Maats. van Nederl. Letterk., D. I. b. bl. 67 en 68.