Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 2. Derde en vierde stuk

[Abraham Josua Brakonier]

BRAKONIER (Abraham Josua), zoon van Abraham Brakonier en van Maria de Colenaar, geboren den 8sten October 1670 te Amsterdam, waar zijn vader koopman was, had even den ouderdom van tien jaren bereikt of verloor beide zijne ouders, genoegzaam gelijktijdig, want zijne moeder stierf op het oogenblik dat het lijk van zijnen vader stond opgenomen te worden, om ter begraafplaats gedragen te worden. Abraham geraakte dus onder het opzigt van voogden. Hij doorliep de Latijnsche scholen met veel vlugheid, en studeerde vervolgens nog vijf jaren aan de Doorluchtige school te Amsterdam. In 1689 bezocht hij de Akademie te Franeker, toefde aldaar twee jaren, waarna hij nog een jaar te Utrecht en een jaar te Leiden verbleef, ten einde zijnen akademischen loop met de lessen van de hoogleeraar Trigland en Perizonius te besluiten.

In 1697 werd hij in de Classis van Amsterdam tot Proponent aangenomen, en in Januarij 1698 te Lisse bij Haarlem als Predikant beroepen, doch door de Ambachtsvrouw geimprobeerd. Hierop verviel Brakonier, in een langdurige en kwijnende ziekte, die hem, door eene overgeblevene zwakheid, gedurende vierdehalf jaar, belette den Predikstoef te beklimmen; doch zijne krachten allengskens terug bekomen hebbende, ging hij op verzoek van den Kerkeraad van de Kaag bij Leiden op die vakatuur prediken, en gaf aldaar zoo veel genoegen, dat hem het beroep door den Kerkeraad werd aangeboden; doch hij schijnt niet naar den smaak van den Ambachtsheer geweest te zijn, doordien ook deze hem improbeerde.

[p. 1170]

Dus bleef Brakonier nog Proponent tot op den 14den October 1703, toen hem het beroep van Nijmegen werd opgedragen, vervolgens den 26sten November 1705 te Dordrecht beroepen, gaf hij aan deze roepstemme geen gehoor, maar bedankte; volvaardiger was hij om het beroep den 1sten Maart 1706, te Utrecht op hem gevallen te aanvaarden en hier verbleef bij tot aan zijnen dood toe, welke voorviel den 30sten Maart 1736.

Den 30sten Maart 1708 zich in het huwelijk begeven hebbende met Catharina de Wilde, die wij later mede, als Dichteres, zullen aantreffen, verwekte hij bij haar eenen zoon, die zijnen vader heeft overleefd.

De letterarbeid die van Brakonier is in het licht gegeven bestaat in:

Lijkrede op Ds. de Ruiter. 4^o.

Uitgelezene Bijbelstoffen. Utr. 1743. 4^o.

Onderwijs in de Grondwaarheden des Christendoms volgens den Catechismus Utr. 1744. 8^o, waarvan in 1755 een derde druk verscheen.

Uitgelezene Predikatien uit het Oude en Nieuwe Testament, waarin de stoffen ontleedt volgens de grondtaal nagespeurt, uitgebreid, en op de gemoederen toegepast worden; uitgegeven onder het opzicht en met een Voorreeden van Gijsbertus Matthias Elsnerus. Utr. 1750. 4^o.

Uitgezogte Keurstoffen. Utr. 1758. 4^o.

Vervolg van uitgezogte Keurstoffen. Utr. 1771. 4^o.

Zie van Abkoude, Naamreg. van Nederd. Boeken, D. I. St. III, IV en VI; de Chalmot, Biogr. Woordenb.