Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 2. Derde en vierde stuk

[Anthonie Cornelis Boursse]

BOURSSE (Anthonie Cornelis), zoon van Simon Boursse, Apothekar te Amsterdam werd te dier stede den 8sten Januarij 1769 geboren. Terwijl hij van zijne geboorte af het gebruik zijner oogen miste, waren zijne overige zintuigen, vooral zijn gehoor zoo veel te scherper. Reeds vroeg openbaarde zich bij hem de lust voor de muzyk en trachtte hij aan die neiging te voldoen, door tegen verschillende soorten van kelken en andere klinkende voorwerpen te tikken. Zijne eerste en verdere leiding in het muzykale vak, had hij aan den kundigen Franken te danken, onder wiens opleiding hij zulke groote vorderingen maakte, dat hij meermalen de bewondering der toehoorders tot zich trok. Dit was vooral eens het geval, toen hij, na het hooren van een treffend muzykstuk, door den beroemden Abt Vogler voorgedragen, het zelfde thema dadelijk voor de vuist kopiëerden en voordroeg, bij welke gelegenheid Mejufvrouw Maria Louisa Griethuyzen, geboren Carelius, in een vloeijend gedicht zijne verdiensten lof toezwaaide. In het jaar 1783 werd hem de Organistplaats in de Nieuwezijdskapel te Amsterdam aangeboden. Hoewel nog slechts veertien jaren oud, aanvaardde hij dien post, en voldeed daarin bijzonder. Achtervolgens bekleedde hij die betrekking sedert 1791 in de Wester, sedert 1793 in de Nieuwe- en sedert 1804 in de Oudekerk te dier stede, terwijl hij tevens in 1791 tot Klokkenist van het toenmalige stadhuis

[p. 1112]

werd aangesteld. Herhaalde aanvallen van beroerte maakte den 15den November 1830 een einde aan zijn leven. Hoewel zijn hoofdvak het Orgelspel was, beoefende hij echter vrij gelukkig de piano, het carillon, de viool, de flageolet en den zang. Zijne stijl en genie vielen grootendeels en bij voorkeur op kerkelijke en statige muzyk; en men mag gerust zeggen, dat men, te dier tijd, daarin bezwaarlijk zijnen meester hier te lande zou hebben kunnen aanwijzen. Zijn karakter was zacht en bij uitstek medelijdend en hulpvaardig. Meermalen gaf hij concerten, ten voordeele van hulpbehoevenden, zoo als bij gelegenheid van den watersnood in 1825, hetwelk eene aanzienlijke som opbragt, alsmede ten behoeve van de Kweekschool voor de Zeevaart. Behoeftigen en vooral blinden ontvingen van hem gratis onderrigt, en hij had het geluk vele kundige en geachte onderwijzers te vormen.

Zie van der Vijver, Jaarboek der stad Amsterdam 1830, bl. 225 en 226; van Wijk, Algem. Wetensch. Woordenb. en vooral Nederl. Muzyk. Tijds. 1841, bl. 109.