Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 2. Derde en vierde stuk

[Cornelis Jacob van den Bosch]

BOSCH (Cornelis Jacob van den), tweede zoon van Iwan Jacob van den Bosch, geboren te 's Gravenhage den 1sten Julij 1772, bezocht de Latijnsche school zijner geboorteplaats en ging later naar het Gymnasium te Lingen, om zich voor de Hoogeschool voor te bereiden. Daar zijnde overleed zijnen vader in 1788, waardoor hij genoodzaakt werd zijne Letteroefeningen te laten varen. Hij begaf zich in het zelfde jaar in 's lands zeedienst, en vertrok als Kadet in 1788 naar Oost-Indië. Aldaar tot Luitenant bevorderd zijnde, keerde hij in 1792 in het Vaderland terug, werd op de Schelde op een der kanonneerbooten geplaatst, om het doordringen der Franschen te beletten. Bij het beleg van Willemstad door hen gevangen genomen, werd hij wel

[p. 1020]

spoedig uitgewisseld, doch de krijgsdienst stond hem zoo zeer tegen, dat hij besloot zich op nieuw aan de studiën te wijden. Als leerling nam hij in 1793 dienst bij den Apothekar Olivier te Amsterdam; na drie jaren oefening in de artsenijmengkunde, vertrok hij naar Göttingen, legde zich aldaar op de genees- en vroedkunde toe, en werd in 1800 tot Doctor bevorderd. Bij zijne terugkomst van die Akademie ontving hij van zijnen broeder Gualtherus Jacob van den Bosch eene volledige verzameling van stukken betreffende de Koepok inenting, met den raad zich daardoor ingang te verschaffen. Hij gedroeg zich daarnaar, vestigde zich te Haarlem, en binnen het jaar vaccineerden ook zijne hevigste tegenstanders; die overwinning ontsloot hem eene eervolle uitgebreide praktijk.

Hij overleed den 22sten Mei 1812 en liet bij zijne echtgenoote Margaretha Christina Schneevoogt een zoon en vijf dochters na.

Uit familiepapieren bijeengebragt.