Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 2. Eerste en tweede stuk

[Abraham van Berkel]

BERKEL (Abraham van) of Abrahamus Berkelius, misschien wel een broeder van den voorgaande, geboren te Leiden in 1630, legde zich eerst op de Geneeskunde toe, maar ging later tot die der Letterkunde over, en maakte groote vorderingen in de Grieksche en Latijnsche talen. Hij werd onderwijzer aan de Latijnsche scholen te Delft, over welke hij later tot Rector werd aangesteld. Hij besteedde een groot gedeelte van zijn leven aan eene uitgave van:

Stephani Byzantini Dictionarium Geographicum, die eerst na zijne dood in 1688, met vele aanteekeningen, in folio het licht zag.

Voorts zond hij nog in het licht:

Epicteti Enchiridion una cum Cebetis Thebani Tabula, Lugd. Batav. 1670. 8vo, waarvan in 1753 te Delft een vermeerderde druk in 8vo. het licht zag.

Antonini Liberalis Metamorphoses, Leyd. 1674. 12^o.

Genuina Stephani Byzantini de urbibus et populis fragmenta cum Hannonis Carthaginensium Regis Periplo, Graece et Latine, Lugd. Bat. 1674. 8vo.

Hij maakte zich tevens verdienstelijk door het in orde brengen van het geheele ligchaam der Bibliotheek van de Hoogeschool te Leiden, en overleed in 1688.

Zie Saxe, Onomast. Liter., Pars V. pag. 612 et 613; Chalmot, Biogr. Woordenb., D. IV. bl. 345; Biogr. Univers.; Siegenbeek, Geschiedenis der Leydsche Hoogeschool, D. II. bl. 21.