Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 2. Eerste en tweede stuk

[Jan Bent]

BENT (Jan), in de vorige eeuw een inwoner van Hoorn, waar hij waarschijnlijk ook geboren was, heeft in het licht gezonden:

[p. 326]

Rijmgedachten over het Lijden van Jezus Christus, Hoorn 1726. 4^o.

Het Kersfeest, in drie boeken, Amst. en Hoorn 1739, 4^o.

Wij durven niet bepalen of hij ook de schrijver was van de volgende werken:

Allervroegste Vaderlandze Oudheden ontzwagteld en gezuiverd van de vooroordeelen en misgiszingen der schryveren van de laatere eeuwen, in zes Redevoeringen, Amst. 1761, 4^o.

Verhandeling over het Jagtrecht der Westfriesen, Hoorn 1761, 4^o.

Beide deze werken vonden eenen tegenschrijver in den later zoo beroemd geworden oudheidkundige Adriaan Kluit, wien Bent weder beantwoordde met een geschrift, getiteld:

Vang op den windmolen van A. Kluit, of vernietiging van zijne gewaande wederlegging van de Allervroegste Vaderlandze Oudheden, Hoorn, 1763, 4^o.

Voorts schreef Bent nog:

Twee Brieven aan den Heer***, over een tegenberigt, Amst. 1761, 4^o.

Eenige gedichten, welke kunnen dienen en gebruikt worden in Roomsch-Catholyke Armkantooren en Godshuizen, van oude en jonge Persoonen, met een aanhangsel van Gebeden: Hoorn 1775.

Zie Vaderl. Letteroef. 1775, bl. 185; van Abkoude en Arrenberg, Naamreg. van Nederd. Boeken; Witsen Geysbeek, Woordenb. der Nederd. Dichters.