De zingende koddenaar

queelende verscheide nieuwe liederen, die hedendaags gezongen werden

Een Nieuw Lied.

Stem: Als ’t begint.

1. Laast versogt myn Rozemond.
Om myn Nagtegaal te kyken,
En eens met haar hand te stryken,
Alwaar zy vermaak in vond,
Ik liet haar het Beesje zien,
O Riep zy uyt wat is dat aardig!
’t Vogeltje is het dubbelt waardig,
Om ’t kouwtje aantebien, bis.

[p. 18]

 

3. Ik waar te vreede dat Rozemont,

 

Myn haar kouwtje liet bekyken,

 

En zy toonde my straks blyken,

 

Dat het warm was en gezont,

 

Het Vogeltje dat sprong zeer snel,

 

Maar het diertje vond het open,

 

Is daar zagjes in gesloopen,

 

En bevond zig wonder wel.

 

 

 

4. Is ’t Beesje was al te bly,

 

Want door het geweldig zingen,

 

Gestadig op en neer te springen,

 

Raakte ‘t deerlyk in de [sly],

 

’t Kwam uyt kouwtje heel beklat,

 

Wyl hy als uyt zyn jakkie,

 

Ja zyn gansche water pakkie,

 

Door de koy gesmeeken had,  bis.

 

 

 

5. ’t Kwam uyt ’t kooytje heel beklat,

 

En liet hooft en Vleugels hangen,

 

’t Scheen de doot waar zyn verlangen,

 

Ia hy keek puur als piet snot,

 

Ag riep Rozemont het Beest,

 

Ziet hoe strange hem zyn oogen,

 

Ach ik zien hem rees ziel toogen,

 

O Myn dier dat geeft de geest, bis.

[p. 19]

 

6. Straks nam zy myn Nagtemaal

 

En begon hem weer te streelen,

 

Om zyn smert aldus te heelen,

 

Door dat Lievelyk onthaal,

 

’t Hielp ook want hy bekwam,

 

Begon zyn Vleugels op te ligte,

 

En zyn hoofje dat hy rigte,

 

Knikte haar gestadig an, bis.

 

 

 

7. Zoo dat heel dan onverwagt,

 

Rozemont haar tydverdryver,

 

En haar aardig ziels geryver,

 

Zag tot den eerste stand gebragt,

 

Kruypt dan weder in uw koy,

 

Riep zy uyt gy zyt het waardg,

 

Kruyp daar in en zing eens aardig,

 

O myn dier wat bent gy moy, bis.