De zingende Kees

[p. 80]

Air.

Wyze: Avec lesyxeur dan les village.

ô Edele schaar van Vryheids Vrinden!

Die met mey steeds haar hulde bied;

Die zoo veel smart moet ondervinden,

Nu gy de Vryheid kluystren ziet,

Word haar en ons de magt benomen,

Om dwinglandy het hoofd te biên,

Dat niet en is, dat kan nog koomen,

Dat niet geschied, kan nog geschiên.

[p. 81]

 

Geen schyn van misdryf kwelt de harten,

 

Geen wroeging drukt ons vry gemoed,

 

Dit is een troost in onze smarten,

 

Die zelf een dwingland derven moet,

 

Wy kunnen ons op 't regt beroemen.

 

Hy roemt alleen op zyn geweld,

 

Wy blyven steeds den heerschzugt doemen,

 

Die hier zo wreed de wetten steld.

 

 

 

Het spreeken word ons wel verbooden,

 

Doch 't is maar, daar men Draaken vind,

 

Hier zyn wy vry van zulke snooden,

 

Hier zyn wy allen Eensgezind,

 

Hier durven wy hun Braven heeten,

 

Die, voor 's Lands Recht en Vryheid streed,

 

Ondankbaarheid, kan hun vergeeten,

 

Erkentnis, deeld in al hun leed.

 

 

[p. 82]

 

Is ons 't niet overig gebleven,

 

Om hun te loonen voor hun vlyt,

 

Hun naam zal in de harten leven,

 

Ons dankbaar hart bly 't hun gewyd,

 

Dat Hart, zal steeds de Vryheid eeren,

 

Dat Hart, blyft hun op 't dierst verpand,

 

Dat Hart, zal 't dries geweld braveeren,

 

En blyft getrouw voor 't Vaderland.

 

 

 

Weest in den druk bedaard myn Vrinden,

 

Draag met geduld 't ondraaglykst lot,

 

't Geweld, dat steeds 't verraad beminde,

 

Wordt toch in 't eind door 't recht geknot,

 

Ach, mogten wy dien dag zien dagen,

 

Hy komt ... dat is een zekerheid,

 

Het loon der deugd, kan wel vertragen,

 

Maar 't blyft haar egter niet ontzeid.