LXVI bezondere zinnebeelden

[fol. H8r]

( 64 )

WAnneer één Snaar geborsten is,

Zo zal den Cyter zyne Thoonen

Niet met dat zoet geluit bekroonen,

(Den Speelder slaat ze dan meest mis,)

Waar meê hy Hart en Oor kon streelen.

Zoo eens een Onheil treft den Mensch,

Zoo zal, 't geen eertyds was zyn wensch,

Hem walgen en terstond verveelen.

Hoe ras vergaat alle Aardsze Vreugd,

Die veelen al te heevig minnen.
Heel anders is 't met die zyn' zinnen

Gezet heeft op de zuiv're Deugd.

Ja, schoon 't Heel-Al zig om mogt keeren,
Zy zal niet mind 'ren, maar vermeêren.