LXVI bezondere zinnebeelden

[fol. H2r]

( 58 )

HOe heevig is het schriklyk woeden

Der Winden, die veeltyds tot Roeden

Verstrekken in Gods sterke Hand,

Als zy, ter Straffinge van Zonden,
Uit hunne Kerker zyn ontbonden,

Tot Smart van elk, ter Zee en Land.

Hoe haast zien dan de digtste Boomen
Zig hunne Blaaderen ontnoomen:

Hoe haast word Bloem en Vrugt gekrenkt.

Maar, die de waare Deugd betragten
En daar alléén hun Heil van wagten,

Zyn steeds te vreên, wat God hun schenkt.

Geen Storm van Onspoed kan hun deeren,
Nog zal het Goeden van hun weeren.