LXVI bezondere zinnebeelden

[fol. F2r]

( 42 )

EEn Spons, in onze Hand beslooten

En toe-geperst, verliest het Nat

Dat hy tot zig gezoogen had.
Ten voorbeeld, Dat men jonge Looten,

Nog zagt en teeder in hunne Aard,

Niet, door Geweld of Kragt, het Goeden
Ontneemen moet, maar dat behoeden,

Op dat het rype Vrugten baard.

Maar, 't is den Eisch van Liefde en Reeden,

Wanneer het Kwaad heeft de Overhand,

Dat me alle Kragten t'zaamen spand

Om die ten Nutte te besteeden.

Als Kragt en Leering 't Kwaaden stuit,

Zoo perst het nooit het Goeden uit.