LXVI bezondere zinnebeelden

[fol. C7r]

( 23 )

DE Zon, in 't Oosten op-gereezen,

Spoeid voort na 't Zuiden en berykt

De Kragt eerlang daar 't al voor wykt,
Daar Niets hem kan tot hinder weezen.

Het Water, door zyn Vuer geraakt,

Klimd van Beneeden na het Hoogen,
Getrokken door het groot Vermoogen

Dat voor ons Oog de Hoozen maakt.

Den Mensch, van 't Waereldsze ongebonden,

Geroepen tot een Hooger Goed,

Voeld Vreede en Vreugd in zyn Gemoed,

Ontslaagen van den Last der Zonden:

Het Water van een Hoos vald neêr,

Maar die God vast houd, Nimmermeer.