LXVI bezondere zinnebeelden



[Folio B5r]
( 13 ) HEt Vogeltje, zyn Nestje onttogen En binnen 's Huis gekweekt, gewend, Daar 't nooit zyn Weêrgaâ heeft gekend, Daar 't word belet in zyn Vermogen En, om zyn teeder Pootje met Een Koord aan 't Krukje is vast-gebonden, Haakt, zo 't zig eenmaal heeft bevonden In open Lugt, te zyn ontzet Van Dwang: 't Ziet de and're Vog'len vliegen En volgd; Maar voeld zig in zyn vaard Belet; Het is te wel bewaard En kan zyn Meester niet bedriegen. Hoe 't Lot het Hart ook prangd met pyn, Men moet 'er meê te vreeden zyn.