LXVI bezondere zinnebeelden

[fol. B1r]

( 9 )

HOe Rein ook 't Linnen is Gewaszen,

Indien het niet Gewrongen word,

Zo zal men 't zien Beslaan in 't kort
En, eêr men 't weet, door 't Vuil verraszen;

Zelf daar 't te Bleeken legt op 't Veld.

Zoo kleeft het Vuil der Zonden eeven
De Ziele aan, in 't Vergangklyk Leeven,

Hoe zeer men 't Kwaad ter zyden steld.

Hoe zeer men 't Hart tragt schoon te maaken

Van Smet en Vlek, het baat al niet,

Voor dat hy, die het Al Gebied,

Door zyne Kragt het komt te raaken.

Wel hem, die door de Hoogste Magt

Dus word tot Zuiverheid gebragt.