Zeeuwsche Nachtegael en bijgevoegd Tafereel van sinne-mal

[p. 187]

Het derde deel, ofte stem vande Zeevsche Nachtegael: ghenaemt Hemel-sang.

Met Privilegie.

[p. 188]

 

Dit lieffelijcke Dier, laet vvederomme klincken

 

Verheven Hemel-stem, groot vvonderlijck gheluydt!

 

Daer meed' hy't menschen-breyn doet om deen Schepper dincken;

 

Van vvaer geloof, en liefd', en hoop, en segen spruyt.

 

I.S.E.V.

[p. 189]

Aendachtighe Leser,

ALhoewel dit kleyne Dier (dat wy een Nachtegael noemen) in dat teere lichaem soo grooten stemme woont, so singtet oock hooger dan eenich ghevogelte, ofte menschen keele: ende om mede dien aert uyt te drucken, soo heeftmen het hooghste dat gesonghen kan werden, hier mede willen in brengen, (te weten) een gesang van goddelijcke dingen, dat hier genaemt wert Hemel-sang, bestaende uyt verscheyden stemmighe ghedichten, ende gesanghen. 't Begint int eerste met een Lof-gesang over de gheboorte onses Heeren ende Salichmaeckers Iesu Christi; waer dat int selve aen te mercken is de ware Dry-heyt, en alle troost. Het tweede bygaende gesang is een waerschouwinghe voor de Snoode Vrouvve, ende loff vande deuchtsame Vrouvve, uyt de spreucken Salomons: Alwaer de eyghenschappen der Wijven haer huys-houden constelijcken wert uyt ghebeelt. Vervolgende coomt een Claegh-dicht over 't afsterven van Simon Ruytinck; waer in aendachtighe nutte bedenckinghe des doots zijn aen te mercken. Achter desen kanmen sien, verscheyden stichtelijcke Psalmen, by Ionckvrou Anna Roemers ghemaeckt, als sy tot Middelburgh was; oock mede een loffelijck Gebet op den Biddach by haer mede ghedicht in Zeelandt doen het ten selven tijde Bid-dach was. Voorts zijn te beoogen noch verscheyden aendachtighe bedenckingen; eerst op de scheppinghe des Werelts; ende benevens dien de lof der heylige Vrouwen: ende uyterlijcke, en innerlijcke Godsdienst. Het Oordeel Christi over de salicheyt der menschen. Soo mede 't on-

[p. 190]

derscheyt des Oud en nieuwe Testaments. Met een Klaegh-dicht, op het sterven van D. Laurentij Boenaert. Noch mede daer aen de bedenckinghe op de Staert-starre; ende eerdicht op het ghedenckwaerdighe Synode ghehouden tot Dordrecht. Met verscheyden Lof-dichten aen Mr. VVillem Teelinck: Mitsgaders aen den seer wijt-beroemden D. Philips van Lansbergen. Daer by in 't gevolgh is te sien de aenwijsinghe van 't Oude-Iaer en 't Nieuvve; ghemaeckt by de Loff-waerde Iuffvrou Johanna Coomans, daer in goede bedenckinghen werden aengewesen. Noch is te overweghen den Psalm 100. Alwaer yder mensch wert aengheseyt de naem Godts te vermelden: ende eyndelijck het Dach-gesang der Vogelen, die haren Schepper lovenm ghelijck het ghedicht verclaert: Doch het besluyt deses Hemel-sang wert met een Vreuchden-liedt over de Geboorte Christi ten uytersten uytgesonghen, om de Leser in goede Hemel-ghedachten te laten af-scheyt nemen, ende sich selven de groote Stem des cleynen Nachtegael toe te eyghenen: om alsoo (als vooren gheseyt is) redelijck, ende aendachtelijck te ghetuygen vande Dryderley gesang, van desen Zeeuschen Nachtegael.

Ghy dan Leser, siet, en overdenckt, en prijst dat ghepresen moet werden; ende vaert hoochlijck wel.