Yang. Jaargang 44

[p. 528]

[YANG 44ste jaargang nr. 4 - december 2008]

[p. 529]

Vooraf

Dit nummer vol ‘Juiste daginformatie’ is het laatste nummer van het tijdschrift dat onder de naam yang verschijnt, maar is daarom nog niet het einde van yang, wat sommige nu en straksers ook mogen beweren. Het verhaal is nog niet uit, we houden vast aan onze verrekijkers en monocles en geloven meer dan ooit in de zin van een literair tijdschrift dat zich - in de woorden van Walter Benjamin - houdt ‘aan wat zich aan werkelijke actualiteit aan het vormen is onder de onvruchtbare oppervlakte van het modieuze en het allernieuwste’^*.

We gaan dus door met een blad dat - luidens ons eigen mission statement - veel zin heeft voor avontuur, verdieping en experiment, dat liever zoekt naar ‘nieuwe literatuur’ dan naar ‘literair nieuws’, dat met zijn talige en vormbewuste poëzie, met zijn complexere proza en essayistiek en zijn doortastende kritiek niet vies is van de wereld, welke taal die ook spreekt.

Na deze jaargang maken we een vervolg onder een nieuwe vlag, met een nieuw elan en een vernieuwde werkvorm. De redacties van freespace Nieuwzuid en yang slaan de handen ineen en presenteren binnenkort het fusieproject nY tijdschrift én website voor literatuur, kritiek en amusement. We behouden het beste van beide werelden, herdenken al de rest en trekken verse krijtlijnen voor de toekomst. Wij hopen natuurlijk dat u samen met ons uitkijkt naar het eerste nummer van de doorstart.

In afwachting opent ‘Juiste daginformatie’ met de eerste Nederlandstalige publicatie van de belangrijke Franse dichter Jéröme Mauche, op ons verzoek virtuoos en inventief vertaald door Kim Andringa: ‘het dispatchen van competenties brengt, behalve groei en voorspoed voor allen, een categoriale groet die bij het personeel de ronde doet, als men tenminste de juiste daginformatie heeft ingevoerd en geen interrelationele achterklap of nog menselijke restjes.’

U bent dus gewaarschuwd.

* Walter Benjamin, ‘Aankondiging van het tijdschrift Angelus Novus’, vertaald door Stefan Hertmans in het door hem samengestelde themanummer ‘Kunst en ideologie’ van yang, nr. 133,1987.

[p. 530]

Marc Kregting start een curieus essayerend feuilleton over de wondere wereld van koffie, Gijsbert Pols dacht na over de film Der Baader-Meinhof-Komplex en Bert Van Raemdonck las de krachtige roman Stilte en melk voor iedereen van David Nolens. Frank Vande Veire sluit zijn jaar als writer in residence bij yang af met een meerledige reflectie over het hedendaagse ‘ietsisme’: ‘een verloochend, onbepaald geloof dat aan anderen de verantwoordelijkheid laat voor zijn invulling.’

Tussen de bedrijven door stelden redacteuren Bram leven, Piet Joostens en Johan Sonnenschein een dossier samen rond de vraag ‘Wat is een oeuvre nu?’. Het bevat een forse driestemmige hommage aan de onlangs overleden oeuvrist David Foster Wallace, geen onbekende voor de lezers van yang. Sonnenschein leidt in en verklaart ons nader. Zijn laatste zin is een uitnodiging om ‘wat voordurend als carrière dreigt te worden gezien, met winst, jubilea en afscheid als gewichtigste momenten, aan te gaan als werk, in uitvoering zolang je in staat bent ernaar te kijken.’

de redactie