Yang. Jaargang 42

[p. 638]

Personalia

harold bloom (1930) is Sterling Professor of Humanities aan de Universiteit van Yale en Berg Professor of English and American Literature aan de New York University. Hij is auteur van meer dan twintig boeken, waaronder studies over Engelse dichters uit de romantiek en boeken over gnosticisme en religie. In zijn bekendste werken ontwikkelt hij een eigen visie op het ontstaan van poëzie en kritiek. Die theorie vindt zijn neerslag in de trilogie The Anxiety of Influence (1973), A Map of Misreading (1975) en Kabbalah and Criticism (1976) en is ook later vaak de leidraad voor wat Bloom schrijft, zoals bijvoorbeeld in The Western Canon (1994) waarin hij op basis van zijn theoretische inzichten een canon poneerde.

lydia davis (1947) schrijft snel en publiceert traag. Ze vindt het bijzonder moeilijk om de dingen precies goed te zeggen maar staat bekend als een van de grootste stilisten uit de hedendaagse Amerikaanse literatuur. Door hun glashelder, bevreemdend taalgebruik lijken Davis' personages steevast intelligent foreigners te zijn. Wanneer Davis zelf in de huid van een intelligente vreemdeling kruipt, doet ze dat trouwens met verve: haar vertalingen van Blanchot, Leiris en Proust oogstten grote bijval. Titels uit haar eigen werk zijn Almost No Memory (1997), Samuel Johnson Is Indignant (2001) en Cape Cod Diary (2003).

arjen duinker (1956) publiceerde een roman en tien dichtbundels, waarvan de laatste samen met de Franse dichteres Karine Martel werd geschreven (En dat? Oneindig, 2006) Hij ontving in 2001 de Jan Campertprijs voor De geschiedenis van een opsomming en in 2005 de VSB-poëzieprijs voor De zon en de wereld. Van zijn poëzie verschenen vertalingen in onder andere in het Frans, Engels, Italiaans en Russisch.

carl de strycker (1981) was tussen 2004 en 2006 verbonden aan de afdeling Nederlandistiek van de Universiteit Wenen. Vanaf 2007 werkt hij als assistent aan de Universiteit Gent. Hij verricht onderzoek naar de invloed van Paul Celan op de Nederlandstalige literatuur.

koenraad geldof (1963) is docent Moderne Franse Letterkunde en Literaire Theorie aan de K.U. Leuven en publiceerde op dit terrein omstandig in binnen- en buitenland. Momenteel bereidt hij de delen II en III voor van Analytiques du sens (Peeters - Vrin, najaar 2007) die respectievelijk gewijd zijn aan de moderniteitsproblematiek en de verhouding tot het communisme in de Franse interbellum-literatuur.

kenneth goldsmith (1961) studeerde af als beeldhouwer aan de Rhode Island School of Design maar besloot schrijver van conceptuele literatuur te worden (http://wings.buffalo.edu/epc/authors/goldsmith/). Hij is tevens deejay bij de radiozender WFMU New York (http://www.wfmu.org/) en schrijft muziekrecensies voor onder andere

[p. 639]

de New York Times. Hij is erg (en vaak op uitstekende wijze) aanwezig op het Internet en zal uw gegoogle bijzonder op prijs stellen. Recentelijk kende The Society for the Study of Sameness hem de Radical Sameness Award 2007 toe.

lise gosseye studeerde in 2004 af als licentiaat in de Germaanse talen en voegde daar in 2005 een master in de literatuurwetenschappen aan toe. Momenteel werkt ze voor het Centrum voor Genderstudies aan de Universiteit Gent.

piet joostens (1972) woont in Brussel, is auteur, literair vertaler en redacteur van yang. Debuteerde in 1998 met een korte roman en werkt nog steeds aan een paar lange en bizarre prozateksten die hij ooit denkt te voltooien, hoewel hij de mensen en hun taal soms ook wel gewoon met rust wil laten.

c.c. krijgelmans (1934) werd geboren in Aalst en woont nu in de Verenigde Staten. Debuteerde in 1961 in de door Ivo Michiels samengestelde bloemlezing 13 Vlamingen en publiceerde vervolgens bij De Bezige Bij de boeken Messiah (1961), Homunculi (1967) en Spaanse vlieg! (1984). Zie ook yang 2001. 4 voor een uitgebreide inleiding door Tom Van de Voorde in het nummer ‘Flanders’ Language Valley Revisited', waarin C.C.K. na 17 jaar stilte een opgemerkte comeback maakte. Inmiddels bundelde hij zijn verhalen in het nog onuitgegeven Tandafslag en werkt hij stug door aan de roman Het geheugenkasteel. Claus over Krijgelmans: ‘Ik ken een man die volgens mij de belangrijkste, interessantste schrijver is van, euh, na mij: Die man komt niet aan de bak, en wordt zelfs niet meer uitgegeven. Claude Krijgelmans is dat. Een imminent auteur: interesseert zich zowel voor kunstmatige intelligentie als voor pornografie, Hegel, noem maar op. Bij de Bezige Bij zijn een paar boeken van hem verschenen. Voor Krijgelmans zou ik met plezier opzij gaan.’

jean-françois lyotard (1924 1998), Frans filosoof, auteur van o.m. La condition postmoderne, Le différend, Le postmodernisme expliqué aux enfants, L'enthousiasme, Heidegger et ‘les juifs’, L'inhumain en Leçons sur l'analytique du sublime. Het hier in een nieuwe vertaling gepubliceerde essay over het interessante verscheen later onder een andere titel in zijn bundel Moralités postmodernes (1984).

daniel mendelsohn (1960) is auteur, journalist, en criticus. Hij schreef artikelen, essays, reviews en maakte vertalingen voor, onder andere, The New Yorker, The New York Times, The New York Review of Books, The Nation, Esquire, en The Paris Review. Hij publiceerde onder meer: The Elusive Embrace: Desire and the Riddle of Identity (1999) en Gender and the City in Euripides' Political Plays (2002). Zijn laatste boek is The Lost: A Search for Six of Six Million. (2006).

david nolens (1973) was deze jaargang yangs writer in residence. Hij debuteerde in 2002 met de roman Vrint. In 2005 verscheen Het kind. Een novelle.

sarah posman (1982) werkt aan een proefschrift over Gertrude Stein en Gilles Deleuze. Ze is redacteur van yang.

[p. 640]

daniël rovers (1975) is redacteur van yang en werkt als assistent aan de Vrije Universiteit Brussel. In 2005 verscheen zijn essaybundel Bunzing.

aaron schuster (1974) is filosoof. Hij werkt aan een proefschrift over het begrip ‘plezier’ in de Griekse filosofie en in psychoanalyse, en doceert theorie aan PARTS (Brussel). Lezingen en publicaties over psychoanalyse, fenomenologie en hedendaagse kunst. Hij woont en werkt in Brussel.

kees 't hart (1944) publiceerde een verhalenbundel, zeven romans, waarvan De krokodil van Manhattan (2006) de laatste was. Voorts nog de dichtbundel Kinderen die leren lezen (1998, bekroond met de Ida Gerhardt Poëzieprijs) en de essaybundel De ziekte van de bewondering (2002). Hij ontving verder nog de Piter Jellesprijs voor de roman Blauw Curaçao (1996) en de Multatuliprijs voor de roman De Revue (1999) Hij recenseert voor onder meer De Groene Amsterdammer.

jeroen theunissen (1977) is redacteur van yang. In 2004 publiceerde hij zijn debuutroman De onzichtbare, in 2005 gevolgd door de dichtbundel Thuisverlangen. Begin 2006 verscheen de vertelling Het einde.

arnoud van adrichem (1978) is dichter, hoofdredacteur van literair tijdschrift Parmentier en lid van de redactieraad van Dietsche Warande & Belfort. Zijn poëziedebuut zal eind 2007 bij uitgeverij Contact verschijnen. Daarnaast schrijft hij samen met Jan Lauwereyns aan de essaybundel Stemvork.

michael van den abeele (1974) woont in Brussel, is beeldend kunstenaar en organiseert tentoonstellingen in Etablissement d'en face (www.etablissementdenfaceprojects.org). Hij was laureaat van de Prijs van de Jonge Belgische Schilderkunst 2001 en nam deel aan het PS1, NY Residence Program in 2003. Zijn werk, dat bestaat uit tekeningen, animatie-video en sculptuur, was de afgelopen jaren te zien in o.a. Museum Dhondt-Dhaenens, MuHKA, STUK en BePart.

marianne van remoortel (1981) studeerde in 2003 af als licentiaat in de Germaanse talen aan de Universiteit Gent en werkt er momenteel aan een doctoraat over het Engelse sonnet in de achttiende en negentiende eeuw.