Yang. Jaargang 38

(2002)– [tijdschrift] Yang– rechtenstatus



[pagina 573]
Huub Beurskens Juist daarom _ Elke ster onttrekt sterren aan het oog. Zie de zon. Toen ik vanochtend aanvloog op het eiland hoopte ik dat schrander de oude hond me weer begroeten zou. Als een vrouw smachtend op haar liefste wacht hoopt ze na een uur al op een ander. Ik herkende echter amper een onverdraagbare knekelzak als zijn gevlekte vel dat in een bongerd lag. De vliegen vertelden me wat ze zelf niet wisten: hoe de zomer vol en hoog gedeind had hier. Als gediend. Elke minnaar bij zijn droomvrouw ingekeerd wordt zijn burger, de uiteindelijke wurger van haar dromen. Geen essentie zal er komen. Juist daarom! Met een mond van zwarte gaten, als niet vroeg genoeg bejaard, even stom als kinderloos, plant en verzorg wat scheuten en wat zaden in de onverdraagzame aarde en lach jezelf al bolrond toe vanuit het oneetbare goud der nachtdochtersappelgaarden.