Yang. Jaargang 31

[p. 20]

Theo van der Wacht
Gedichten

Op de kaart

Nauwgezet op de kaart aangestipt
waar men zich deze winter ophoudt

Een samenstel van sneeuw bos dier
omheint onopzichtig de plaats, bros

loopijs plaveit het moeras, het vermoedelijke
pad houdt op bij een wak - hier

wacht men af, op stilte bedacht
gespitst op niets

[p. 21]

Totem noch kruis

Verstoken van kompas, kaart, stormband
de winderige vlakte te verkennen

geen velden of wegen te bekennen, totem
noch kruis ontluistert het bezochte

de blakke bodem is onbelopen, wit
plekken onder dwerggewassen vertonen

nog flauw een wildprent, het sneeuwhert?
In de verte brouwen wolken goudzwart.

Fabeldier

Koud thuis in dit noorden winterweer
te moeten ontberen, vertraagd voorjaar

houdt huis rond de rivier, gehoord
de ijsschotsen, gezien hoe korstmossen

de vorst trotseren, god wat een vliegen
vogels beren - alleen de beschaduwde

bosrand verraadt nog een witprent
onmiskenbaar het sneeuwhert, fabeldier.