Yang. Jaargang 17

Rosa Cnudde

Herfstmelancholie

Weemoed bleekt de dagen nu
en kleurt de jaren fel
van gisteren.

Het strelend warm gebaar
op jonge hitsige hoofden
mijn hand.

Ik wou het hoofd nog wezen
het stijl weerbarstig haar gekoosd
vaders' hand.

Het kind nog dragen, eeuwenlang
in lichtjaren zijn levensdag geteld
eindeloze toekomst.

M'n leden jong en eeuwig lenig
Haren koren-koper-kleurige zon
Rimpels weggebleven.

...weemoed breekt en bleekt de dagen...