Yang. Jaargang 17

[p. 35]

Marc Zwijsen

Uw tij heeft mij ontmeerd.
Uw tij heeft mij geleerd dat àlles keert.

Ik zal de laatste zijn
die tracht te vinden
wat het wonder van de liefde is;

na mij wordt niet langer
de liefde als wonder gedacht;
na mij wordt alles gewoon
en dus méér dan een wonder geacht.

Want ziet:
op het witte laken: bloed.

Wie kon vermoeden
dat dit zo witte laken
zo rood, zo dieprood kon bloeden.