Yang. Jaargang 17

De Streepjeslijn

Zesentwintig is ze gebleven in de herinnering
van allen die zich haar nog eens terug
wensen te toveren. Als een bel spatte ze uiteen:
enkel de klap tuimelde diep in
de gehoorgangen van ooggetuigen en omwonenden.

Dan was er niets meer.

Alsof de dode materialen nóóit
een grote oorverdoving veroorzaken
als ze totalitair mekaar in de vernieling beuken.
Want ze viel zo plots met haar eigen schaduw
samen dat het doodstil werd.

Joris Denoo