Yang. Jaargang 17

9 Juni 1980

voor Gaston

Een avond zingt de ortolaan
vanuit je stilte in lage populieren
ben ik bij jou en
luister met de schemering
naar het aquarel van je stem.

Ben jij de man
ik de vrouw?
Wie zingt en zuigt met gulzige mond
de zachte regen van de koningsvaren?
Ben jij de koning
ik het feest
uls eigenhandig ik je lichaam tooi?

Met een geur van hooi en lijsterbes
tekent deze trage dag twee tere kleuren
op drijftil van rustig water jubelt gagel.
Luister! Luister!

Weer zingt voor ons de ortolaan.

M.-J.