Yang. Jaargang 13

[p. 15]

Tonko Brem

Atonaliteit

in het licht van Voltaires kultuuroptimisme
in het licht van een kraaknette bureaulamp
en wat Griekse dichters tot spekuleren doemde
dicht ik, met de meeste hoogachting,
de verschrikkelijke realiteit een naam toe
waaraan je geest zich
op huiveringwekkend vervreemde wijze
bezeert en ergert doch meteen ook tegoed doet

in een f raktie van een sekonde of twee
bij mijn besluit voor eenmaal de natuur
in wiskundige theorieen te vatten
gaan je rechtopstaande borsten sidderen
spreek je mij van reisherinneringen in Tarascon
en de onduidelijke huisgod in ‘De Vrek’ van Plautus

toekomst en verleden zitten onontwarbaar hun straftijd uit
en in onze tweespraak mompelt kamermuziek door
alsof gedachten kunnen uitsterven in het elegant geluid