Yang. Jaargang 10

[p. 50]

Nemo

Stilte

Eenzaam sneeuwt de stilte op ons neer
als vrucht van ons weldadig zwijgen
een eeuw versteend tot rust in trotse eeuwigheid
een meeuw die wiekt op zijden vleugeldons
scheert over d'onrust van de golven
schiet de hoogte in, wordt vrij en droomt
van eeuwig zijn

Dan proeft ze zilte wrangheid
en weet haar einde nakend
ze stuikt omlaag in 't woelen van de baren
en sterft luid kermend