Yang. Jaargang 10

[p. 41]

Cor Knecht

Getijden

's morgens

ik sloeg mijn handen
om haar heen
en ik bedacht hoe ik vroeger
in korte broek
met kromgetrokken tak
een bedauwde spin ving
in haar ochtendweb

's middags

ze sloeg haar armen
om me heen
in het gat van de heg
en ik lachte me gek
om de parende spin in mijn oor
die kietelde van jewelste
of er een aambeeld
werd vergruizeld

's avonds

ik heb haar krakende
gelede poten
een voor een de laarzen
uitgetrokken
en het afgeronde lijf
onhoorbaar
onder de hamer gebracht