Yang. Jaargang 10

[p. 31]

Roger Devriendt

Zomeravond

Avond, en de lampen branden zachter
De radio bespeelt de ruimtevelden
Stemmen die de wind niet telden
Wekken de eenzame sterrenwachter.

Hij wrijft zich de ogen uit, verbaasd
Om zoveel stamelingen door het duister
Orion bloeit in al zijn luister
Sirius, de kwispelaar, zijn soelaas.

O dit ruimte-orgel te bespelen mogen
Alle registers tot een bloei te brengen
Onze dagen tot de jongste dag verlengend
En zien wat onze zielen niet gedogen...