Yang. Jaargang 10

[p. 27]

C.C. Cortensommer

Je kent de grijze en witte Parijse straten.
Heb je ooit je handen op hun natte, koele stoepen gelegd?
En gewacht, gewacht, tot Chopin op je toestapte uit een
geopend, rijkelijk raam?
(Ha, de zomerregens en de stenen, hun vriendschap is hecht).

Zag je de lichten aanfloepen bij valavond?
En zag je hoe ze elkaar hun protserige cadeaux toewierpen?
Zou je echt de enige zijn hier
Die wandelt op de toppen van zijn tenen?

Groet dan de geuren door de wind verrast,
Werp ze warm je zoenen toe
En streel de avond als was ze kostbaar glaswerk,

Want jij bent vanaf heden
De grote regenproever:
De voor altijd verbaasde zomertovenaar.