Yang. Jaargang 10

[p. 25]

Hilde Coolen

je zag de rand van mijn gesloten lenden
en de wachtende eenzaamheid
tussen moe-gespreide benen
en je talmde, zelfs het verleden van je vingers
durfde de echo van mijn schaduw niet ontmoeten
en je keek machteloos, met open mond, toe
hoe ik heel behoedzaam
in stukken brak.