Yang. Jaargang 10

[p. 23]

Jos Christel

Ballade

Groen fluweel
omgolfde de bomen
zuiver harmonie
bracht hun verlangen
in hoge poëzie
Een trillend leven
in de laan
van fluisterende blaren

'k Heb ze gebogen zien staan

in dromen

van oneindigheid

met gebroken schouders

achterwaarts

trillend van vermoeidheid

in de zon

'k Heb ze later dood zien gaan
één voor één
genadeloos neergeveld
ontworteld
gevallen als vogels
met gebroken vleugels
een nieuwe toekomst tegemoet