Yang. Jaargang 10

[p. 161]

[Drie gedichten]

Gevoelig voor de getijden

voor Yves Rhaye

Gevoelig voor de getijden
zie ik soms een grijze steen
verrijzen in het holst van
een kasteel.
Wanneer dan echter in de
blijde kamer
de voorjaarswind opsteekt
met een onzegbaar vreemd gehuil
verbleekt de steen
tot zandsteenwit
een hunkering
een lichtdrang
het licht zelve
in een veld
van zichtbaar wassend koren, mijn vriend!

[p. 162]

Oostkerke II

Dit is de bloesemtijd
de krasse bliksem op de steen
het bloed geurig als hooi
en ritselend
(honkvast het bloed
en honkvast de hand)

Dit is de tijd van de hamer
op de steen
mijn vader bouwt een huis
zijn handen roken
(honkvast is de hand
van een vader)

Dit is de bloesemtijd
van de boom en het bloed
het handschrift van de bliksem
verschrikt je niet meer
(honkvast bedwingt de hand
het weerlicht in de bloedbaan)

[p. 163]

Tweede Maldegems gedicht

Verder

verder kan je niet gaan
want hetzelfde water
verlegd
reikt niet verder

dan het veld van de aal
de reiger de otter

Verder waren er geen bochten meer
het zand - een bouwsteen -
een stuk van louter geluk
het zand werd ontzand
en alom verrezen rijzig
de koude gebouwen.