Yang. Jaargang 9

[p. 20]

C

Philippe Cailliau

Play-back

Onder de krullen van versierde tekens
zingt de blauwe nachtegaal witte tonen
voor de boomgaard van het zijn.

Tussen de stijgende regen
der zalige zaligheid als bliksem,
doorheen zijn donders
zweeft de geest
van een groeiend levend toongeheel.

Kijk hoe de vleesgeworden beelden
glanzend en daverend doorheen de berg van muren
hun wijzende vingers naar je uitsteken
en hun gebroken vleugels
door het vloeiend water terugklappen
en je het oog van hun blik schenken
om het te dragen en...
open te houden.
Kij-ijk!