Het wydberoemde Overtoompje
(1731)–Anoniem Het wydberoemde Overtoompje– Auteursrechtvrij
[pagina 76]
| |
Op een aengename voys.
HOort toe nu al te zamen,
Al na dit klugtig lied,
Hoe dat een dienstmaegd langs de straet,
Des avonds om een boodschap gaet;
En dat haer een jongman stilletjes heeft gesproken,
en
Hy zeijde wel aerdig meysje,
Schoon kind waer wilje na toe?
Ik gaen om te halen mijn meester en vrouw,
Die ik seer haest t'huys brengen sou:
Daer is nu mijn bescheid
Heeft die jonge dogter gezeid
So bent gy een dienstmaegd schoone,
Segt wat verdiend gy wel?
Ik winder maer twaelf guldens in 't jaer,
En geeft my de juffer dan nog wat vaer,
Een kantje dit of dat
Altoos kryg ik nog al wat.
Den jongman die sprak gants felten,
Ik weet u veel beter raed;
Hoe dat gy op een avond bloot,
Sou konnen wel agt pondtgroot:
Met groot genugte bly,
Daer op wilt u bedenken vry.
Dat meysje dat dogt gants vinken,
Had ik 'er dat geld in tas:
Sy seijde jongman dat sou aerdig zijn,
Toen bragt hy haer op sijn kamer alleijn;
Waer dat 'er de jonge maegd
Met hem een kansje heeft gewaegd.
Maer toen hy sou betalen
En was hy niet wel by geld.
Hy schreef 'er een brief en sijn schuld bekend,
Om haer te betalen pertinent;
Haer korte verdiende huur,
Op zeker dag en uur.
De maegd die ging haer vaerden,
Sy haelden haer volkje t'huys:
Den tijd verscheen, hy kwam by haer niet,
Dus sy hem te spreken ontbied:
Maer kwam niet eens veur,
Schoon sy klopt aen de deur.
| |
[pagina 77]
| |
Toen heeft sy voort doen komen,
Voor 't Geregt hy compareerd:
De heeren vragen wat is u kind;
s' Antwoord mijn heren, 'k heb desen vrind,
Verhuurd mijn kelder bloot
Voor de waerdy van agt pontgroot.
Nu wil hy my niet betalen
Ziet ik heb sijn eige hand
Hoe dat hy sijn schuld bekend heel vroom,
Om my te betalen dese som:
Waer voor hy mijn Kelder beleeft
Na sijn wil gebesigt heeft.
Hy zei 't is waer mijn heer
Haer kelder die was lek
Daerom so heb ik gepretendeerd,
En in het betalen gemankeert;
Daer hebje nu mijn bescheid
Heeft hy voor de heere gezeid.
Mijn heeren hy heeft het geweten,
Als dat de muur was gescheurd;
En hy beloofd' my op sijn trouw,
Dat hy mijn de scheur wel stoppen sou;
Toen kreeg sy haer kelder huur,
Wel want dunkt u van dese huur.
|
|