van de Officianten komen te trekken: kyke hoe bang dat hy ziet, hy denkt dat de Prins hem het Landt uit zal bannen: ziet maar regt uit hoede Prins zyn voet opligt en geeft Sautyn een schop onder zyn gat, jaagt hem uit de Raadthuys, zet hem af, ziet zo loont het quaadt zyn meester.
Kyke maar regt uit, daar ligt de Prins de voet op, schopt Jan Six onder zyn gat, dat hy 12 voeten ver weg stuyft, kyke hoe genadig dat de Prins is, hy geeft Jan Six pardon van de galg, laat hem alle gestoole Geldt houde en jaagt hem maar van 't Stadthuys: kyke hoe bang en droevig dat Jan Six ziet, kyke hoe het Wyf van hem huylt, dat haar man geen Postmeester, Borgermiester, Zandt, Kool, Wortelen, Zoete en Karnemelksboer, Ambagtheer, niet meer kan wezen; kyke hoe nydig dat hy en het Wyf is, zy lyt om het affront haar Man aangedaan, zo zy meent haare Amptjes met Sautyn zyn lieve Vrouw ook neder: kyke hoe de Prins in zyn zelve lagt, dat hy de Princen van Amsterdam zo loffelyk een schop onder haar maars geeft, dat ze byna door de schop in katzwym leggen.
Kyke maar regt toe, daar ligt de Prins weer zyn voet op en schopt Corver en van de Poll van boven van al de trappen van 't Stadhuys af, kyke rys hoe de Burgers laghen, het is wonder dat zy geen armen en bienen breeken: kyke maar regt toe daar leggense nu alle vier van boven neer gesmeten, by alle geluk houden zy nog de duyten in de zak, het is voorwaar een aardige vertooning.
Kyke maar regt uit hoe zy allen als schelmen uit de Stadt weg loopen, kyke rys hoe digt dat hun Huyzen geslooten zyn, ze binne bang dat