Ware geschiedenis voorgevallen in de wytberoemde koopstad Amsterdam.
Op een aangename voys.
WEl wat heeft de min vermogen
ô Wat heeft de Liefde kragt,
Werd door Venus Wigt bedrogen,
Dat men somtyds niet verwagt.
In de Koopstad Amsterdam,
Hoe dat eenen Graaf daar quam,
Die een Maget vervoert door steken
En mee na zyn Land toenam.
't Was een Meisje van vyftien jare,
En van een eerelyk Geslagt,
Was dit bloemetje voortgebragt,
Zy stond onder haar Voogden magt.
Zy was maar ontrent agt jaren,
Als men haar bragt in Amsterdam,
Zeer onnozel als een Lam,
Door Nephtunes woeste Baren,
Zy hier uyt Oost-Indien kwam.
Haar Ouders die zyn overleden,
En men zegt na dit Verhaal,
Dezen Graaf door min bestreden
Wierd, op 't Magetje principaal.
Deze Graaf die quam logeeren,
Digt by daar de Maagd was t'huys,
Dog hy hield zyn Min confuys,
Niemand wist van Kariseere,
Kort daar na hoorde men gedruys.
't Was savonds dat men eens ryde,
Om Masiton zyn kunst te zien,
Daar men zag veel Edelien,
Om haar Geest wat te verblyde,
Men zeid wonder hoe kan 't geschien.
Als het Spel was uytgegangen,
Geeft zig ieder na de Stadt,
De Graaf met 't Meisje in een Koets zat
't Welk was na zyn verlangen,
Vlugte met haar alzo rad.
De Graaf die liet zyn Paarde drave
Zonder ruste den gantsche nagt,
't Was om dees minnelyke Vragt,
Daar hy mee zyn lust wou lave,
Wanneer hy had de Reys volbragt.
Het Meisje was daar mede te vrede
Door onnosel eerst de Min,
Trok zy met hem Duitsland in
Om daar in den Echt te treden
Vaart dan wel gy jonge Gravin.
Wagt u Dogtertes te garen,
Dat gy tog niet word verleid,
Maar altoos voorzigtig zyt,
Dat haar in de kennis speyd,
EYNDE.
|
|
Auteursrechtvrij
