|
| |
| |
| |
| |
Een waare geschiedenis van Ferdinand en Cristina.
Ziet met een klein verstant:
Van Ferdinant dus met zyn lief Christina,
Lofzang der wijs verkondigt voor en na,
Door haer standvastigheid,
De waereld door verspreid;
Hoe zy na veel tegenspoed, door rampen,
Nog kwamen tot den trouw.
| |
| |
In 't beroemd en Koopryk Fransche Lant,
Die had een zoon, zyn naem was Ferdinant.
Zy leerde daer haer Fransch,
Zeer wel bemind van meenig Iongmans;
Maer niemand kon haer hert bekoore,
Buiten Ferdinant zyn Vaders weeten gevrijt
En hart en ziel malkander toegezyt,
Christina waegt, helaes! haer Maegdeblom
Het welk haer zoo zeer bezwaerde,
Haer groot zyn wierd gewaer.
Met een zeer gramme moed,
Zyn zoon, ja, eige bloed,
Doen sluiten op een hoog sterk Gebouw,
Christina, die bedrukte Iufvrauw,
Zoo wierd zy een Slavin in plaets van Bruid,
Beschaemt voor haere Vriende,
Door de klagtliederen schandt,
Ging doolen agter het Landt.
| |
| |
Alwaer zy met haer herte vol getraen,
Verzogt om ergens in dienst te gaen;
Zy doold de Stad in het rond,
Tot dat zy eene Zielverkooper vond,
Die haer huurde voor een Voesterminnen;
Bragt haer in groot gevaer.
Hy heeft haer straks verkogt,
Aen Algiersche Zeerovers en Tartaers,
Die haer met keetene boeide als barbaars,
Die voor ons heeft gestort zyn dierbaer bloedt,
Helpt my uit de Barbaersche handen,
't Was al om niet geschreit,
Elk lagt met haer droefheid.
Tot dat zy ver in 't Turks Land wierd gebrogt,
En aen een Turk wert voor een Slavin verkogt,
Te dienen al haer leve lank,
Wanneer hy op stond of zou gaen slaepen;
Hielp haer uit 't verdriet.
| |
| |
Drong zy haer leden, riep met oogen vol getraen,
O zoete Jezu wild my dog bystaen,
De Turk zyn Vrouw dit zag,
Dat Christina van zig zelve lag,
Riep met deernis heel ontsteeke,
Sprak, myn waerde en myn lieve Zielsvriendin,
Wat begeert gy van die Christina Slavin,
Laet haer wezen de Camenier van my,
Den Turk sprak, dat zal geschieden,
Zy diende zo getrouw als zy maer kost,
Nauwelijk zes weeken daer na wierd zy verlost,
Van een jong Zoontje daer,
Alwaer de Turk met zyn goeje Vrouw haer
Vermaek en genoegen in hadden,
Met haer klein kint te gaer.
| |
| |
Schoon zy met haere kint,
Haer hert zugte na haer Vaderland,
En na haer beminde Ferdinant,
Kort of Ferdenandus Vaer,
Kwam te sterve een korte tyd daer naer,
En Ferdinant wierd los gelaete,
Hy schreef de Waereld rond,
Maer hy haer niet en vond;
Ging Koopmanschap bedryven op de Zee:
Maer dat bragt hem, helaes! in angst en weê;
Aen het Eiland Muggepondt,
Alwaer hy Barbaersche Kapers vondt,
Die alles in den brandt daer schieten,
Die Wreet en snoot Barbaers,
Van dertig menschen twintig man ter dood,
Ferdinandus met zyn [Mast] bleef in de noot
Met boeye, ketens en touwen vast,
En haer het vel van het lijf geslaegen,
Gebonden zaem twee aen twee.
| |
| |
Alwaer zy Iaermarkt van de Slaven hiel,
Hy stelde haer te koop die vreede ziel,
Kwam met zyn Meid Christina,
Om daer een Christen Slaef te koopen,
Zonder eens geld te bien.
Den Turk sprak, Christina.
Kiest hier een Slaef na uw verstant,
Zy koos haer beminde Ferdinant,
Hy moest al voor zyn zwaer torment,
Om by den Turk als Voetbank dienen,
Gekeetent erger als een tamme beest,
Waer op Christina wierd berooft van geest
Ging met haer Kind na 't kot,
Riep meenigmael, wat lod,
Waer is nu myn Lief Christina gebleven
| |
| |
Hier is Christina die u liefde voed,
Dit Kintje is u eige vleesch en bloed,
Christina, wat een gelukkigen dag,
Mag ik u met myn lieve Kind aenschouwe
Als ik maer uwe Slave sterve mag;
Zy ging weg met haer Kind in een geklag
Zwemden in traenen vloed,
Zy viel den Turk en zyn goeie Vrouw te Voedt,
Zy sprak, mijn Heer die Christen Slaeve,
Die u als Voetbank diend,
Is myn Heer en Herte Vriend.
Ag wild hem tog ontslaen,
Hy is de Vader van dit teeder Kind;
Gaet, zei de Turk, dat men hem ontbind
En brengt hem hier by my;
Is hy de Vader, ik laet hem loos en vry,
Zoo wierd Ferdiandus ontbonden,
en voor den Turk gebragt.
| |
| |
Riep, kuste en vleide hem aen de mond,
Waer op den Turk heel verwonderd stondt,
Die schonk hem in het kort,
Een vreye eerlyke Pasport,
En Geld om na haer Land te vaeren,
Duurde daer eene tyd lang,
Met staetsi wierden zy daer ingehaeld,
Ziet hoe de regte liefde zeegenpraeldt;
Het Kind heeft zyn Doop ontfaen,
In de Kerk van Sint Sebastiaen,
Alwaer Christina met Ferdinandus trouwde
Al voor een groote Schaer.
|
|
Auteursrechtvrij
