De Vyftien mysterien van den rosen-crans van die H. Maget Maria


Een Liedeken van de gheboorte Iesu Christi. COmt verwondert u hier menschen, Siet hoe dat u Godt bemint,
[pagina 6]
Siet vervult der zielen Wenschen, Siet dit nieuw geboren kint, Siet dat woort is sonder spreken, Siet die Vorst is sonder cracht, Siet, die t'al is, in gebreken, Siet, die t'licht is, in den nacht, Siet die t'goet is dat so soet is, Wort verstoten, wort veracht, Siet hoe datmen met hem handelt Hoemen hem in doexkens bindt, Die met zijne goetheyt wandelt, Op die vleugels vanden Wint, Siet hoe leyt hy hier in lijden, Sonder teycken van verstant, Die den Hemel moet verblijden, Die de croon der Wijsheyt spant, Siet hoe teere is den Heere, Die t'al draegt in zijne handt. Die den Hemel heeft geschapen, Die verciert het Firmament, Moet hier in een kribbe slapen, Wort in hoy en stroy gewent, Die de schone Seraphynen Altijt heeft tot zijn gebot, Laet hem hier van beesten dienen, Laet hem steken in dit kot, In dees hoexkens en dees doexkens, In dit huysken sonder slot. O Heere Iesu Godt en Mensche, Die aenveert hebt desen staet, Geeft my dat ick door u wensche. Geeft my door u kinsheyt raet, Sterckt my door u teere handen, Maeckt my door u kleynheyt groot,
[pagina 7]
Maeckt my door uwe banden, Maect my rijck door uwen noot, Maeckt my blijde door u lijden, Maeckt my levend door u doot.