De vrolyke zang-godin, opheffende veelerhande ernstige en boertige gesangen, kusjes en drink-liederen


Anders Vois: balette Dorothee 1. Droge vryers, koel van sinnen, Gants ontaard van 't soete minnen, Ga naar voetnoot+ Wat drijft u aan Die drift te wederstaan, Wiens gloed Vol soet Ga naar voetnoot+ Het hert vernoegd doet leven; Ja, verheugd Ga naar voetnoot+ Met veel vreugd, Al wie na haar soetheyd streven; Ja, wiens kragt Eerd en agt 't Gantsche menschelijk geslagt. 2. Wat vermaak kan u beloven Dus onagtsaam uyt te doven
[pagina 74]
Dat innig vuur, Wel eer door vrouw natuur Ga naar voetnoot+ De Jeugd Tot vreugd En nut gebruyk Ga naar voetnoot+ gegeven! Laat dan af Van dus laf Hare wil te wederstreven En verlaat Alle raad Die u hier in tegen gaat. 3. Dan sult gy dat soet ontfangen, Dat met vuriglijk verlangen Van Ga naar voetnoot+ al wat leeft Werd hevig na gestreefd; Welks smaak Vermaak Uw steeds sal mededelen. Ga naar voetnoot+ Ja, die gloed Soo vol soet Sal voortaan u sinnen streelen, Want geen vreugd Heeft de Jeugd Zoo kragtdadig oit verheugd.	voetnoot+ Voor wie het zoete minnen geheel wezensvreemd is geworden.’ voetnoot+ ‘Vol zoetheid’ voetnoot+ Derde persoon enkelvoud o.t.t.: ‘verheugt’ voetnoot+ ‘Wat voor plezier denkt u er aan te beleven dat vuur uit te doven dat vrouw natuur’, etc. voetnoot+ ‘Nutgebruik.’ voetnoot+ ‘Door.’ voetnoot+ ‘Toedelen.’