De vrolyke zang-godin, opheffende veelerhande ernstige en boertige gesangen, kusjes en drink-liederen

Briseis aan Achilles

Vois: Courante la bare

1.
Is dit de kragt van uwe min,
Dat gy my kund so ras en ligt verlaten,

[p. 29]

 

O steunpilaar der Griekse Staten,

 

Gevreesde Soon van Thetis de godin!

 

Is dit uw moed en dapperheid,

 

Wel eer van elk met so veel lof verbreid,

 

Dat ⁺ gy op Menelaus streng gebieden,

 

In plaats van loon,

 

Uw laat geschieden

 

Dese snode hoon?

 

 

 

2.

 

Of agt uw grootsheyd my onwaard

 

Van dit geweld so schandig te bevrijden,

 

Of heeft de smaad die ik moet lijden,

 

Geen medelijden in uw hert gebaard?

 

Gedenkt Achilles nu niet meer

 

Het soet genot der liefde dat wel eer

 

Sijn moedig hert so fel tot my deed blaken,

 

Dat hy my laat

 

Gewillig schaken

 

En 't niet tegenstaat? ⁺

 

 

 

3.

 

Wat heeft uw liefden dus verkoeld,

 

Wiens kragt gy my wel eer hebt duur gesworen;

 

Of kan ik uw niet meer bekoren,

 

Dat gy tot my geen grooter sugt gevoeld;

 

Of haakt gy na uw vaderland,

 

Mishaagd uw oog dit naar en bloedig strand?

 

Laat ik u dan tot Reis genoot verstrekken:

 

Ik sal met uw

 

Gewillig trekken,

 

Voor geen onheil schuw.

 

 

+ Editie 1716: Nu.

+ ‘En geen tegenstand biedt.’

[p. 30]

 

4.

 

Gedenk, Achilles, hoe mijn hert,

 

So wreed van mijn besitter afgescheiden, ⁺

 

Al pijn en innig leed moet leiden

 

En wert daar door bewogen met mijn smert.

 

Ik sal gewillig lief en leed

 

Met uw verdragen, ja ik ben gereed

 

(Kiest gy de Zee, op 't Griekse Heir verbolgen,

 

Steekt gy van strand)

 

Uw selfs te volgen

 

In uw vaderland.

+ Bron: afgeschieden.