Het vrolijke bleekersmeisje


De treurende Minnares. Op een fraaije wijs. O Heer! Waar mag mijn minnaar wezen, Die mij omtrent zes jaren heeft gevreid? Die al mijn smarten kan genezen, Al door de zuiv're minzaamheid; Die in het bloeijen van zijn jaren, Marcheeren moest voor zijnen Majesteit, O wat een spijt.
[pagina 6]
2.[regelnummer] Wie kan mijn ongeval herstellen? O droevig' dag, o droevig uur! Toen hij mij voor het laatst adieu kwam zeggen, Adieu, vaarwel, mijn waarde creatuur! Adieu, mijn lief, mijn waarde schat op aarde, De wet roept mij, ik neem de wapens aan, Want ik moet gaan. 3.[regelnummer] Bij zijn vertrek riep hij al treurend: Ontvang deez' kus van afscheid en geween, Ik dacht als dat de aarde openscheurde, Toen hij uit mijn gezigt verdween; Nu zweeft, nu staat nij voor mijn oogen, Mijn waarde vriend, die mij mijn slaap ontrust, Mijn slaap ontrust. 4.[regelnummer] Geen dag of nacht kan er passeeren, Of 'k zie hem voor mijn oogen staan, En op den dag dan moet hij exerceeren, En bij den nacht moet hij op schildwacht staan. Ik zal zijn ongeval betreuren, Tot dat hij wederkeert met konsent, Ik ben kontent.