Het vrolyk Keesje in de verdrukking

[p. B5r]

Keezen-lied.

Wys; De Vrye Batavier die roemt.

Zo lang de Kees noch adem haalt,

Schoon door 't geweld verdrukt;

Wenscht hy dat Vader Hooft weer praalt,

Zyn Vryheidsmin gelukt;

Schoon 't snood gebroed, tot Eden dwingt

Den vryen Patriot,

Zyn zucht, die door de Wolken dringt,

Is aangenaam by God!

Wat dwazer zaak zag ooit het licht,

Van 't vuige zelfs - belang;

ô Gy! voor wiens alziend gezicht,

Deez' Eed geschied, door dwang;

Ontsla ons van die gruweldaad,

Gevergt door 't snoodst gebroed,

Wiens dwangzucht zelve niet ontslaat,

De vryheid van 't gemoed.

[p. B5v]

 

Dos eens, ô Albestierder! zien,

 

Uw Hand, die hun verslaat;

 

Op dat wy U de hulde biên,

 

In eenen vryen staat;

 

Dan leeft met ons weer Vader Hooft,

 

Vol liefde, voor ons Land,

 

Dan wordt een Kroon van Lauwren Ooft,

 

Op zynen kruin geplant.

 

 

 

Voedt deze hoop, ô Lotgenoot!

 

Verduur het snoodst geweld;

 

Uw Vryheid slaapt, - zy is niet dood;

 

Eerlang wordt zy hersteld!...

 

Draag noch een poos uw yz'ren juk,

 

ô Keesbroer! Vryheids Zoon!

 

Geen wrevel stoor ons bly geluk,

 

Haast krygt de deugd haar loon.