De vrolyke prinsman, zingende allerhande nieuwe liederen

[p. 69]

Een Nieuw Lied, op het doortrekken over Haastrecht, van Zyn Doorluchtige Hoogheid, de Heere Prins van Oranje, Captyn, Admiraal-Generaal; als meede Zyn Vorstelyke Gemalinne, en deszelfs Vorstelyke Spruiten.

Wys: Daar was een Meisje jong van jaaren.

Wat beleeft men nu een dag der dagen /
Een dag die ooit ons Ouders zagen /
Een dag ooit van een mensch beleeft;
Een dag dat ons Prins en Princesse schonen
Met hunne spruiten fraei ten toonen /
Ons een besoek in Haestrecht deed.

Men gaet haer tegen tot na buiten /

En ook zyn Gemalin en Spruiten /
Van 't Vorstelyk Oranje bloed;
Men hoorde nu de klokke bromme /
Een ieder ging haer verwellekomme /
Met Oranje op borst en hoed.

Wy Burgers nu niet meer en beeven

Om onze Prins de eer te geeven:
Wy worden nu niet meer verdrukt /
Wy mogen vry en van rondomme /
Nu weer voor Prins Willem uit komme
En roemen hier op ons geluk.

Dat de Heer der Legerschaeren /

Ons voor dat onheil heeft gaen spaeren /

[p. 70]

 

Dat ons zoo veel tweedracht geeft /

 

Men weet niet meer van Vryjekooren /

 

Dat mag men in ons Land niet hooren /

 

't Roept al Oranje wat hier leeft.

Weest wellekom ô Vorst verheeven /

En uwe Gemalin hier neeven /
En u Spruiten heet men wellekom;
Hier is voor u en u Beminde /
En voor u Spruiten rust te vinden /
Men hoorde staeg het Klok gebrom.

Hier zal men u niet gaen blameeren;

Maer zo als het u toe komt eeren /
Hier is nog regt Oranje bloed;
Hier maekt men nimmermeer paskwille /
Een ieder is gerust en stille /
In ieder een is wel gemoed.

Hier word nu geen tweedragt gevonden /

Daer 't Vaderland door wierd verslonden/
Hier is nog rust voor u bereid /
Hier kunt gy vry en zonder kommer /
Weer wandele door Hollands lommer /
Gode zy dank in Eeuwigheid.

Men ziet nu hier verscheide menschen /

Die u de zegen toe komt wenschen /
Een ieder roept hier bly te moe:
Hoesee lang mag Oranje leeven /
Tot 't laetst Geslacht van onze Neeven /
Hoesee Oranje 't komt hem toe.

Gy toond u ook niet ongeneegen /

Met u Gesin in al u weegen /

[p. 71]

 

Maer ziet een ieder onzer aen /

 

Als eenen Vader ginds en weeder;

 

Op zyne kinders klein en teeder /

 

Wy zyn daer zelfs van aengedaen.

Ik wensch dat de Heer der Legerscharen

U mag voor alle onheil bewaeren /
Dat macht voor u mag zyn bereid /
En dat den Heer u met zyn zegen;
Mag vervolgen op u weegen /
Hier na een Zalige Eeuwigheid.

Dit is het einde hier zal ik staeken /

Ik wensch dat God een eind' zal maeken:
Van tweedragt in ons Vaderland /
En ons den Eendracht weer doen bloeijen /
Dan zal den zegen weeder groeijen;
Daer liefde en vreede word geplant.

Dan zal den Koopman weer herleeven /

De Zee zal ons zyn schatten geeven /
En wy bevryd van zwaere druk!
De tweedracht deed zyn Vaenen zwaeijen/
De muitzucht deed zyn haenen kraeijen
Nu zien zy byde haer ongeluk.