De vrolyke zanggodinnen, of Mengelwerk van vernuft

[p. 278]

140.

Een onbezuisd gezel, die, met een wild geluid,
En zonder overleg, ontelbre woorden uit,
Gelykt men by een' Valk, die, met de huif op de oogen,

Den Weiman schielyk is ontvlogen.

Hy dryft, hy zwerft, hy vliegt alleen,

De goede Hemel weet waar heen.