De vrolyke zanggodinnen, of Mengelwerk van vernuft

[p. 250]

Verscheidenheid van dwaasheden.

Men vindt niet een der stervelingen,

In wien de tyd geen dwaasheid baart:

Elk kiest nu d' een dan d' andre dingen,

Het zy hy jong is of bejaard.

En wat de mensch, met wufte zinnen,

Ook doe of laat', is 't in 't gemeen,

De vrugt van Wysheid? zeker neen:

Nog eens neen, neen.

Men ziet hem steeds de dwaasheid minnen.

De jonge Damon scheen bezeten:

Hy wilde sterven ongetrouwd,

Hy heeft wel dertig jaar gesleten,

Als waar' de suffer grys en oud.

Nu is hy zestig en gaat minnen.

Hy zal zelfs trouwen, naar ik meen.

Is Damon wyzer? zeker neen:

Nog eens neen, neen.

Hy gaat een nieuwe kuur beginnen.

[p. 251]

 

Een minnaar moet zyn' wensch verliezen:

 

Zyn lief lacht met zyn minnepyn.

 

Hy wil iets tot vertroosting kiezen,

 

En zoekt zyn toevlugt by den Wyn.

 

Hy vloekt de vrouwen, gantsch verbolgen:

 

Zyn hart wordt harder dan een steen.

 

Wordt hy wel wyzer? zeker neen:

 

Nog eens, neen, neen.

 

't Is maar een andre dwaasheid volgen.

 

 

 

Een knaapje, deftig in de noppen,

 

Bidt vele Venusdiertjes aan,

 

Die hem, helaas! geweldig foppen:

 

't Komt hem op groot verlies te staan.

 

Hy trouwt een Best om hare schyven,

 

Met rimplig vel, en mank ter been.

 

Wordt Kalis wyzer? zeker neen:

 

Nog eens, neen, neen.

 

't Is maar een andre kuur bedryven.

 

 

 

Elk gaat zich naar zyn' zin vermaken.

 

Die mint een meisje: deze 't spel:

 

Een' andren schynt de Wyn te smaken,

 

Een vierde vindt het smullen wel.

 

Een vysde slyt met lagchen de uren,

[p. 252]

 

In 't byzyn van zyn Klorimeen.

 

Zyn z' allen wyzer? zeker neen:

 

Nog eens, neen, neen.

 

Elk heeft maar andre zotte kuren.