De vrolyke zanggodinnen, of Mengelwerk van vernuft

227. Barbiers Winkel.

Hans schoor eens zeekren Snaak, en was, naar zyn gedagten,

Wat al te langzaam in zyn werk.

Ras, roept de Snaak, ei ras, je moet zoo lang niet wagten.
Aan de afgeschoren zy groeit anders 't hair weer sterk,
Terwyl je bezig bent met deze schoon te maken.
Ik zal zoo doende nooit uit dezen winkel raken.