De vrolyke zanggodinnen, of Mengelwerk van vernuft

[p. 61]

197. Afgebroken taal.

Gy zyt een groote schelm, zei onze Schout aan Piet,
Die in de boeyen zat. Neen heerschap, zei hy, niet
Zoo groot een schelm als gy (hier hoestte hy met eenen,
En snoot ook zynen neus) wel ligtelyk zoudt meenen.