De vrolyke zanggodinnen, of Mengelwerk van vernuft

132. Voorwaarde.

Antoon, een vrind van 't vrye leven,
En altyd ongehuwd gebleven,
Neemt altyd kwalyk dat ik 't blyv',
En raadt my tot een tweede Wyf.
'k Besluit ligt om in d' egt te leven,
Wil hy me een van zyn Dogters geven.