De vrolyke zanggodinnen, of Mengelwerk van vernuft

[p. 41]

108. Aan Klaas Cornutus.

Dat lieve Kindje, Klaas, dat u Papaatje noemt,
Is 't uwe, en 't uwe niet, naar Pieter zich beroemt.
Doch kwel 'er u niet om: daar is tog geen herdoen aan.
Denk dat gy 't hebt gekogt: gy wint 'er het fatzoen aan.