De vrolyke zanggodinnen, of Mengelwerk van vernuft

82. Vriendelyke Wensch.

Myn Wyf, zegt Klaas, wil aan het planten zich verslaven:
Myn hart, zoo spreekt ze, legt in mynen tuin begraven.
Ik wenschte waarlyk wel dat zy 't niet langer zei,
Maar dat haar hart daar eens ter deeg begraven lei.