De vrolyke zanggodinnen, of Mengelwerk van vernuft

[p. 249]

Betaalde spotterny.

Een aadlyk Heer, wien 't aan een gladde tong ontbrak,

Die staamrend onverstaanbaar sprak,

Zoo dat zyn knegt hem moest verzellen,

Om 't geen hy stottrend had gezeid,

Met ronde woorden voor te stellen,

Had lust tot spotten met de Eerwaarde Geestlykheid,
Om door zyne aartigheid zyn vrienden te behagen,
Kwam hy de Dominees aan boord met zotte vragen.
Dit hield hy voor een blyk van ongemeen verstand.
Hy werd op zekren dag by een van zyne vrinden
Op een soupé genood, en liet zich willig vinden.
By 't zoet gezelschap was een deftig Predikant.
Terwyl men bezig was met drinken en met eten,
Waarvan onze Edelman zyn portie ryklyk nam,
Sprak hy den Preeker aan, en wenschte wel te weten
Waarom tog de Ezelin, het beest van Bileam,

Daar de Ezels balken, had gesproken.

Hy had in 't oogenblik dat hy de vraag begon,

Die woorden zoo den hals gebroken,

Dat niemand hem begrypen kon,

Dan zyn getrouwe knegt, die alles uit moest leggen,

En ook in dit geval moest zeggen,

Wat aan den Dominé was door den Heer gevraagd,

Toen die verklaring was gegeven,

[p. 250]

 

Heeft onze Preeker elk door zyn repliek behaagd,

 

En op den Spotter zelv' den schimp terug gedreven.

 

Myn Heer, was 't antwoord dat hy gaf,

 

Ik maak my van uw vraag met weinig woorden af.

 

Men plaatse Bileam slegts by de stameraren,

 

Zyn Ezel sprak voor hem: die moest zyn taal verklaren.